همون موقع که خنده غیر ارادیت قطع میشه
بارالاهی روزهایِ امیدواری ما را مثل این شب های تاریک بلند بفرما...
.
.
.
.
خوب خدا جون چرا اینجوری نگا میکنی اینم یه آرزوه دیگه...
دوباره خانه...
دوباره همان لبخند و دلگرمی مادر با یک دنیا امید
و دوباره زندگی...
همیشه عاشق این تکرار بودم... همیشه...
میگن به آرزوهات عمیقاً باور داشته باشی حتما بهشون میرسی...
ولی مشکل اینه که من تو عمق آروزوهام گیر افتادم و دارم خفه شدم...
دوای درد من چیه ؟!